Ik ben boos
maar ik weet niet waarom.
Ik ben boos
en ik voel me zo dom.
Ik ben boos
huil tranen tot en met.
En het is de boosheid
die me vasthoud en belet.
Op de golven van de wind
ga ik voorbij mijn grens.
Waar ik elke dag weer tegen vecht
dat is mijn liefste wens.
Voor één keer geen autisme
wat dagelijks mijn leven bepaald.
Maar zijn zoals de omgeving wil
en geen apart verhaal.
Op de golven van de wind
ga ik voorbij mijn grens.
Waar ik niet meer...
Wat wil je later worden?
Later als je groot bent?
Ik droomde van kluizenaar
maar zei arts
Ik droomde van kunstenaar
maar zei administratief medewerker
Ik droomde van mezelf
maar ging toneel spelen
Door: Karin van den Bosch (PAS)
Een gedeelte van dit gedicht heb ik overgenomen uit een ander gedicht/liedje: Een morgen in mei
Soms zou ik wel willen
dat de wereld stil bleef staan.
De zon altijd zou schijnen
en de maan nooit weg zou gaan.
Soms zou ik wel willen
dat autisme niet bestaat.
Of met...
Woorden genoeg om te zeggen
en toch niet kunnen uiten.
Wat een ander wel kan
komt bij mij nu juist niet buiten.
Het is niet van verdriet
maar slechts tranen kan ik laten zien.
Alles verborgen achter een dikke muur
en achter boosheid bovendien.
Verbergen 2006-10-22
Eigenlijk zou ik willen vergeten
verbergen, dat ik autisme heb.
Vluchten voor dat stukje van mezelf
vertrekken en dan heel ver weg.
Ik schaam me om anderen te vertellen
dat er zoveel tekortkomingen zijn.
Ik maak het mooier dan het is
want...
Ik draag een groot en stil verdriet
heel diep in mij vanbinnen.
Een stukje dat niemand anders ziet
en niemand anders kan vinden.
Ik ben anders dan de rest van de wereld
maar er is niemand die dit ziet.
Verborgen achter alles wat geleerd is
is het een stil...